Basket γυναικών, η ερυθρόλευκη ανυπολόγιστη ζημιά.

Μπορεί το πρωτάθλημα να χάθηκε, όπως εξάλλου αναμενόταν από κάποιους από εμάς προσγειωμένους, όταν είδαμε την ποιοτική ανωτερότητα των αντιπάλων «αιωνίων». Όμως η ανυπολόγιστη (ακόμα) ανήκεστος βλάβη έγινε. Από τον πράσινο κόσμο.
Πρώτη πράξη η αυθόρμητη παρουσία το ίδιο βράδυ της κατάκτησης του πρωταθλήματος βόλεϊ γυναικών στον Τάφο του Ινδού. Θέμα στο οποίο αναφέρθηκαν – μέσω των κοινωνικών δικτύων – παίκτριες που δεν πάτησαν ποτέ το πόδι τους στην ομάδα μας. Δηλώνοντας έκπληξη και κάποια ζήλια. Που αυτές δεν έζησαν τέτοιες στιγμές στην καριέρα τους.
Γιατί η αποθέωση είναι επιθυμία όλων των αθλητών παγκόσμια, είναι το κερασάκι στην τούρτα. Τους αφροδισιάζει, τους κάνει να νιώθουν μικροί θεοί. Ένα αίσθημα που δεν αγοράζεται με όλα τα λεφτά του κόσμου.
Αλλά η 2η πράξη, στο γήπεδο του Αγίου Θωμά, ήταν το μεγάλο επίτευγμα. Οι πράσινες έχουν χάσει τον αγώνα και το πρωτάθλημα, αφού υπολήφθηκαν σε απόδοση.
Κανένας όπως από τον κόσμο δεν έφυγε (για να προλάβει τις συγκοινωνίες 😂 ). Όλοι εκεί, απίκο, να τραγουδούν και να επευφημούν τις αθλήτριες της ομάδας τους.
Ξέρετε πόσοι νέοι και ανένταχτοι οπαδικά άνθρωποι θα το σκεφτούν να ενταχθούν στα πράσινα, ώστε την άλλη φορά να μπορούν να το ζήσουν από μέσα και όχι από τους «σωλήνες» (youtube);
Γι’ αυτό είπα, ακόμα ανυπολόγιστο το κέρδος. Θεωρώ ότι σύντομα, σε 1 – 2 χρόνια, θα είμαστε σε θέση να το υπολογίζουμε, να το προσεγγίσουμε, να κάνουμε ταμείο.

Υ.Γ. Είναι απροκάλυπτα ανακριβής ο χαρακτηρισμός αιώνιος, όταν ο αντίπαλος ακόμα δεν έχει κλείσει αιώνα ζωής. Απόλυτα επιτυχημένη ερυθρόλευκη προπαγάνδα, αφού δεν έγινε ποτέ η σωστή ερώτηση: «ποιος αιώνιος και κουραφέξαλα»; Δεν έγινε εδώ και πολλά χρόνια, τότε που είχαν ακόμα 50 – 60 χρόνια ζωής.

Superleague play-off

Παναθηναϊκός – Άρης 1 – 0

Ήρθε λοιπόν και η περιπόθητη νίκη επί του κακού μας δαίμονα Άρη. Με αποτέλεσμα να είμαστε 3οι πλέον στην επί μέρους βαθμολογία και με πλεονέκτημα απέναντι στον Άρη σε περίπτωση ισοβαθμίας. Συνεχίζουμε, σεμνά και ταπεινά, μη ξεχνώντας ότι έχουμε ακόμη 3 εκτός έδρας παιχνίδια και μόνο τον ΠΑΣά εντός. Και τα εκτός όλα ντέρμπι, με ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και Ακατονόμαστο

Σε αντίθεση με (σχεδόν) όλους τους άλλους δεν με πτοεί η εικόνα του 2ου ημιχρόνου στο παιχνίδι και με αριθμητικό πλεονέκτημα. Απλά οι παίκτες που είδαν ότι δεν κινδυνεύουν προτίμησαν να προφυλάξουν τα πόδια τους από τραυματισμούς, αφού τα αρειανά χτυπούσαν στο ψαχνό. Εξάλλου μόνο ένα δίλεπτο υπήρξε κάποιος ήπιος κίνδυνος ισοφάρισης και μετά νηνεμία. Δηλαδή όλα υπό έλεγχο.

Highlights Super League (01-05-22).

Νηνεμία για την πράσινη άμυνα, ο Άρης δέχτηκε φάσεις που ανάγκασαν τον Κουέστα να αποκρούσει 2 φορές με υπερένταση.

Και τώρα με Αγιασοφίτες. Σε περίπτωση νίκης μας η υπόθεση μη Ευρώπης γίνεται κιτρινόμαυρη υπόθεση. Όχι μαθηματικά αλλά ρεαλιστικά. Συνολικά το πρόγραμμα:

Κυριακή 8 Μαΐου ΑΕΚ – Παναθηναϊκός

Τετάρτη 11 Μαΐου Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός

Σάββατο 14 Μαΐου Παναθηναϊκός – ΠΑΣ Γιάννινα

Τρίτη 17 Μαΐου ΠΑΟΚ – Παναθηναϊκός 

Σάββατο 21 Μαΐου ο τελικός Κυπέλλου με ΠΑΟΚ

Ο 1ος τελικός της Volley League γυναικών

Μετάδοση από το youtube κανάλι του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού σήμερα στις 18:00

Χορταρένιο και δρύινο

Όσο πιο λιτά και δωρικά μπορώ.

Ο Παναθηναϊκός δεν πήρε κανένα γήπεδο! ΘΑ πάρει δυο, λένε.
Βοτανικός δεν κατασκευάστηκε. ΘΑ κατασκευαστεί.
ΟΑΚΑ δεν παραχωρήθηκε, ΘΑ παραχωρηθεί.

Επομένως η χρήση ενεστώτα ή αορίστου χρόνου ρήματος της γραμματικής σήμερα είναι λάθος. Μέλλων χρόνος γραμματικής πρέπει να χρησιμοποιείται. Μέχρι να γίνει ενεστώτας. Και για να γίνει αυτό τα προαπαιτούμενα είναι:
1. Να παραχωρηθεί η χρήση του ΟΑΚΑ με ψηφοφορία στη Βουλή.
2. Να ξεκινήσουν τα έργα στο Βοτανικό.

Μέχρι τότε εγκράτεια, νηστεία (στους πανηγυρισμούς) και προσευχή. Από το 2004 που αναγγέλθηκε το 1ο υποσχετικό γήπεδο έχουν περάσει 18 χρόνια. Και τα μόνα νέα γήπεδα που είδαμε είναι ένα στο Φάληρο και ένα στη Ν. Φιλαδέλφεια. Σε Βοτανικό, Γουδή (ή Θεσσαλονίκη, γιατί υπάρχουν και άλλοι με ανάλογα δικαιώματα) δεν είδαμε.

Σοβαρή ομάδα μέρος 2ο

Έτερη παλινωδία αυτή με τους προπονητές. Δεν στεριώνει προπονητής στον πράσινο πάγκο μέχρι το τέλος της σεζόν. Μια ομάδα που έχει τους προπονητές του κλώτσου και του μπάτσου, με χειρισμούς «φύγε εσύ έλα εσύ», σε καμία απολύτως περίπτωση δεν λογίζεται σοβαρή. Το αντίθετο, είναι μια παρακμιακή και τριτοκοσμική ομάδα, μια χασαποταβέρνα στα Βλάχικα με σπεσιαλιτέ το κότσι. Και δεν έχει πρόεδρο αλλά προεδράρα. Για όσους γνωρίζουν τη ποδοσφαιρομπασκετική αργκό.

Παράλληλα, η συνέχιση αυτής της κατάστασης με τους προπονητές, εξασφαλίζει με βεβαιότητα πως σε λίγο καιρό κανείς σοβαρός προπονητής δεν θα κάνει αποδεκτή την πρόταση να καθίσει στο πράσινο πάγκο. Το ίδιο δεν έπαθε και ο Καπετάνιος όταν πέθανε ο Θόδωρος που γνώριζε το τόπι; Ακόμα και η ανεργία δεν θα στέκεται ικανή να τους πείσει να αναλάβουν την ομάδα. Καλός μπορεί να έρθει, σοβαρός δεν θα έρχεται. Γιατί αυτά τα δυό στοιχεία μπορεί σε αρκετούς προπονητές να συνυπάρχουν, αλλά είναι δυό εντελώς διαφορετικά πράγματα.

Υπάρχουν αρκετοί ακόμα λόγοι αλλά θα αναφέρω μόνο έναν,

Σοβαρή ομάδα μέρος 1ο

Υπάρχει μια ικανή αλλά όχι αναγκαία συνθήκη. Οι κορυφαίες σε αθλητικό επίπεδο ομάδες είναι στη συντριπτική πλειοψηφία τους σοβαρές. Οι σοβαρές ομάδες όμως δεν είναι απαραίτητα κορυφαίου αθλητικού επιπέδου. Γιατί μπορεί να τους βάζει φραγμούς ο προϋπολογισμός και κάποιοι άλλοι παράγοντες.

Η σκανδάλη της κουβέντας είναι ο Εξάστερος. Το πρώην φόβητρο στα Ευρωπαϊκά παρκέ γύρω ολούθε. Ο κατακρημνισμός της μπασκετικής του κλάσης έγινε κραυγαλέα φανερός φέτος, όταν όχι απλά τον απέκλεισε αλλά τον σκούπισε μια καλή μεν ομάδα αλλά χωρίς τα λοιπά προσόντα. Δηλαδή μεγάλο προϋπολογισμό, πολλούς παίκτες από το πάνω ράφι, βαριά φανέλα κ.λ.π. Στα μείον της και η προφανής έλλειψη βάθους στον πάγκο. Σε αντίθεση ο Παναθηναϊκός και βαριά φανέλα έχει και ανέβασε σημαντικά το μπάτζετ το χειμώνα. Ο αποκλεισμός μάλιστα ήταν απολύτως πειστικός για όλη τη μπασκετική και όχι μόνο κοινότητα, οι Βάσκοι πέρασαν δίκαια, πιο δίκαια δεν γίνεται. Και για να μην ξεχνάμε, σκούπα δεν είχε βιώσει στο παρελθόν ο Εξάστερος.

Οι λόγοι πολλοί – και πολυσυζητημένοι, από την ανεπάρκεια του τεχνικού επιτελείου μέχρι την πασιφανή ανεπάρκεια του ρόστερ μέχρι το Γενάρη. Αλλά εδώ θα αναφερθεί για πρώτη φορά κάποιος άλλος λόγος. Ξεκάθαρα και χύμα. Ο Εξάστερος δεν είναι πλέον

Euroleague 2016-17

Είναι η καθιερωμένη διεθνώς ονομασία του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος καλαθοσφαίρισης, με λίγα λόγια μια διοργάνωση στην οποία συμμετέχουν και ανταγωνίζονται αλλήλους οι ευρωπαϊκές πρωταθλήτριες ομάδες μπάσκετ. Παράλληλα, ανάλογα με το επίπεδο κάθε εγχώριου πρωταθλήματος, συμμετέχουν ακόμα από 1 μέχρι 3 ομάδες κάποιων χωρών.

Αυτά από το ερχόμενο φθινόπωρο ξεχάστε τα! Η επόμενη διοργάνωση δεν πρόκειται να είναι

Έφυγε νύχτα

Το καιρό που δέναν τα σκυλιά με τα λουκάνικα το ποδόσφαιρο ήταν αντρικό σπορ. Τα γήπεδα ήταν στρωμένα με 3Α (υλικό οδοποιίας). Και οι εμπλεκόμενοι με το σπορ, από φιλάθλοι μέχρι προέδροι λαϊκά παιδιά κατά πως πρέπει. Μετά μπήκανε στο άθλημα κάτι γραβατωμένοι μεταξωτοί φλώροι και έγινε το ποδόσφαιρο Θε’ μου σχώρα με.

Κείνο τον καιρό δεν νοείται πρόεδρος να διασκεδάζει σε μπουάτ-μουάτ και λοιπά φλώρικα. Η προεδράρα διασκέδαζε σε κοσμικά κέντρα (λαϊκιστί μπουζούκια). Αν δεν σπάσεις τα πιάτα σου, δεν πετάξεις τα λουλούδια σου, δεν απλώσεις χερούκλα στην τραγουδιάρα, γίνεται να διασκεδάσεις; Ποσώς.

Κλείστε τα μάτια και μπείτε παρατηρητές στα δρώμενα.

Το μεγάλο πλυντήριο

Εισαγωγή.

Σε περιπτώσεις σαν αυτή πολύ δύσκολα υπάρχουν ευρήματα και στέρεα στοιχεία. Είναι το ίδιο με την περίπτωση παντρεμένης γυναικός που «πνίγει το κουνέλι». Βλέπεις ότι κουνάει ουρίτσα, βλέπεις ντύσιμο που βάζει τον άντρα – τον κάθε άντρα, όχι μόνο τον σατράπη τον πρόστυχο – σε διάθεση ερωτική. Μέχρι που την έχεις δει να μπαινοβγαίνει σε ξενοδοχείο ημιδιαμονής, όπως λέγονται διακριτικά οι «οίκοι» συνεύρεσης. Δεν μπορείς όμως δημόσια ή επίσημα να ισχυριστείς το οτιδήποτε σχετικό, αφού ελλείπουν οι αποδείξεις. Μπορείς μόνο να τη σχολιάσεις κοινωνικά σε αντροπαρέα, ιδιαίτερα αν καταναλωθούν μερικές παγωμένες, που όλοι γνωρίζουμε ότι λύνουν τις γλώσσες.

Κυρίως θέμα.

Έχουμε δυό ομάδες, έστωσαν η Ακαι η Β και οι πρόεδροί τους, εφεξής ο πρόεδρος Α και ο πρόεδρος Β. Στην Α ανήκει ο παίκτης Σαμουέλ Παιχτούρ, με χρηματιστηριακή αξία έστω 15 εκατομμύρια.

Παρένθεση. Ενδεικτικές αξίες παικτών ποδοσφαίρου διατίθενται στο transfearmarkt, όπου είναι λίγο τσιμπημένες, σαν να λέμε τιμές μαρκέ, πριν την έκπτωση.

Για τον Παιχτούρ το λοιπό ενδιαφέρεται κολασμένα η ομάδα Β. Όλα πάνε κατ’ ευχή και μαθαίνουμε ότι η πώληση στοίχισε τελικά 55 εκ!!
Ποτς γκενεν ατό, (μεγάλε Ογκουνσότο, χωρίς εσένα το ποδόσφαιρο δεν είναι πια το ίδιο) οέο;

Μια υπόθεση εργασίας για τη συγκεκριμένη ταμπακιέρα. Που δεν είναι αποκλειστικά η σωστή αλλά είναι μια από τις πιθανές. Ο πρόεδρος Α τάχει, το φυσάει το μπικικίνι. Μόνο που είναι «λεκιασμένο», τουτέστιν προέρχεται από δραστηριότητες ασύμφωνες με το Νόμο.

Αφού γίνουν τα παζάρια, «τόσα θέμε» λέει ο Α, «με σφάζεις μάνα μου, δε βγαίνω» λέει ο Β, κάπου τα βρίσκουν. Τότε σκάει ο Α το «ποίημα».

Γεια χαρά ξανά

Οι παλιοί θαμώνες του ιστολογίου έχουν καταλάβει ότι βρίσκεται σε κατάσταση πλημμελέστατης ανανέωσης. Όταν το ξεκίνησα, αρχές του 2009, με μεγάλη διάθεση ομολογώ, οι καταστάσεις της ζωής ήταν εντελώς διαφορετικές. Από τότε όχι μόνο η αθλητική ζωή του τόπου αλλά και η κοινωνική έχουν πάρει κατηφόρα, για να ακριβολογούμε γκρεμό. Τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα απ’ όσο αποκαλύπτονται δημόσια. Και τούτο μου έκοψε τη διάθεση να ασχολούμαι με αθλητικά θέματα. Συν ότι περίμενα περισσότερη αφομοίωση των σοβαρότερων θεμάτων που περιγράφηκαν κατά καιρούς και πολύ περισσότερη συμμετοχή με σχόλια, κάτι που δυστυχώς δεν έγινε. Από επισκεψιμότητα δεν έχω παράπονο, το 2012 έφτασε σε 200 (198) ημερήσιες επισκέψεις, αριθμό που θεωρώ πολύ επιτυχημένο για χομπίστικο ιστολόγιο.

Ωστόσο σήμερα ήρθε ξαφνικά η διάθεση να γράψω 2-3 φρέσκα πραγματάκια. Και θα το κάνω, αυτό δεν είναι υπόσχεση είναι δέσμευση!

Πάρτα Λίζα!

Είναι η τρίτη χρονιά – και φαρμακερή – που η ομάδα μπάσκετ «είναι έτοιμη για μεγάλα πράγματα». Αυτό σύμφωνα με κάποιους επώνυμους δημοσιογράφους. Γιατί ουδόλως συμμερίζομαι τις απόψεις τους, ίσως έχω βλάβη στην κρυστάλινη σφαίρα μου. Πάντως, στις χθεσινές τους δηλώσεις οι Σπανούλης-Μπουρούσης τάχθηκαν καθαρά υπέρ της ίδιας με μένα άποψης. Μάλιστα ο Μπόρο πήγε να ρίξει κάποιο μπινελίκι, «σταματήστε τις …. να μην πω τη λέξη» δήλωσε.

Και όλο τούτο γιατί κερδίσαμε τους γηπεδούχους Κροάτες, παίζοντας όμως στο συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του αγώνα μέτριο μπάσκετ. Με μια μεγάλη αδυναμία, το μακρινό σουτ, και μια μικρότερη αλλά σημαντική, το ανύπαρκτο παιχνίδι πάνω από το στεφάνι, δύσκολα κερδίζεις τους καλούς που πρέπει να αντιμετωπίσεις ώστε να βρεθείς στο βάθρο.

Συμφωνώ ότι η ομάδα έδειξε μέταλλο. Το είχα μάλιστα δει στον αιφνιδιασμό Σπανούλη-Πρίντεζη στο τέλος, όταν το μάτι τους ήταν «αγριεμένο», ειδικά του 2ου. Αλλά δεν φτάνει. Για να κρεμάσεις στο στήθος σου μετάλλιο πρέπει το μέταλλο να είναι χάλυβας και για να πάρεις την κούπα ανοξείδωτος χάλυβας! Δεν έχουμε θεμελιώσει δικαίωμα, όχι ακόμα τουλάχιστον.

Η άκρατη λογοκρισία που υφίσταται στα Μέσα – ακόμα και στα δικτυακά, όπου σε όλες τις σχετικά δημοφιλείς αθλητικές ιστοσελίδες τα μηνύματα των αναγνωστών απαιτούν «έγκριση» – εμποδίζει την ύπαρξη απτών αποδείξεων, πόσο τους γλεντάμε όταν γράφουν μπαρμπούτσαλα. Σε πόσο μεγάλο βαθμό τους θεωρούμε πρωταγωνιστές του Θεάτρου Σκιών.

Για κάποιους εξ αυτών – θαμώνες του πλοίου της αγάπης – το καταλαβαίνω, είναι υποχρεωμένοι. «Πλοίο της αγάπης» ονομάζεται το τσάρτερ της Εθνικής, με το οποίο ταξιδεύουν ΔΩΡΕΑΝ κάποιοι πολύ γνωστοί μπασκετογραφιάδες, ενώ θα έπρεπε να βρίσκονται μόνο οι παίκτες, το τεχνικό επιτελείο και οι επίσημοι συνοδοί αυστηρά επιλεγμένοι από τα μέλη της ομοσπονδίας. Ως ανταποδοτικά τέλη για το δωρεάν κόμιστρο οι θαμώνες δημοσιογράφοι γράφουν διθυράμβους για την ομάδα και ειρωνικά οι άλλοι το αποδίδουν πως το κάνουν από … αγάπη. Ο αστικός μύθος ότι τους αποκαλούν «τα παιδιά του Σωλήνα» ελέγχεται …

Στερνό. Για τα διαφορετικά πράγματα που έγιναν με τη Γεωργία, τουτέστιν το ποδοπάτημα του 1ου ημιχρόνου και το εσκεμμένο χειρόφερνο στο 2ο, θα προσπαθήσω να επανέλθω με το πέρας της διοργάνωσης στο Ζάγκρεμπ.

Χρήματα από Ευρώπη 2014-15

Λίγα λόγια για την ταμπακιέρα, αφού οι συμμετοχές στις ευρωπαϊκές ποδοσφαιρικές διοργανώσεις έχουν σημαντικό οικονομικό όφελος. Σε περίπτωση που ο Παναθηναϊκός περάσει τη Σταντάρ, τα κέρδη είναι ως εξής:

1. Για τις αναμετρήσεις με τη Σταντάρ θα λάβει 150.000 ευρώ. Αυτά είναι μέχρι στιγμής τα σίγουρα.
2. Για τη συμμετοχή του στα play-off του Champions League 2,1 εκ. ευρώ.
3. Για τη συμμετοχή του στους ομίλους του Europa League άλλα 1,3 εκ. ευρώ.
4. Το Market Pool (τηλεοπτικά) του Europa League είναι φέτος για την Ελλάδα 3 εκ. ευρώ. Αυτή τη στιγμή αντιστοιχούν από 750.000 σε κάθε μια (από τις 4) ελληνική ομάδα.

Συνολικά η νίκη-πρόκριση στον αυριανό αγώνα έχει έσοδα από την UEFA 4.350.000 ευρώ. Υπάρχουν όμως και άλλα  παράπλευρα. Όπως τα έσοδα από 5 αγώνες εντός έδρας. Τον αυριανό, τον επόμενο για τα play-off του Champions League και άλλους 3 για τους ομίλους του Europa League. Συν τα 200.000 ευρώ bonus κάθε νίκης, ή τα 100.000 για κάθε ισοπαλίας.

Πράσινο ευρωπαϊκό ταξίδι

Την Τετάρτη 30/7, 21:00 (μετάδοση από OTE TV) δίνει τον πρώτο του αγώνα ο Παναθηναϊκός με τη Σταντάρ Λιέγης (εκτός). Ένα αγώνα ζωή ή θανάτου, do or die που λένε στο χωριό μου. Διακυβεύονται πάνω από 3,5 εκ. ευρώ σε περίπτωση πρόκρισης, με όποιες λίγες πιθανότητες να αυγατίσουν πολύ στη συνέχεια.

Πολύ συνεπή ανάλυση του αντιπάλου έκανε ο εικονιζόμενος (με το σπλάχνο του ) Στέργος Μαρίνος, παίκτης της Σαλερουά.

Εθνική ποδοσφαίρου με Ρανιέρι

Υπέγραψε τελικά – γιατί πολλά γίνονται καμιά φορά – ο Κλαούντιο Ρανιέρι με την ΕΠΟ, ώστε να αναλάβει τον πάγκο της Εθνικής. Καλορίζικος λοιπόν.

Σημ. Η ομοιότητα με το Σαρρή είναι πρωτοφανής, σαν αδέρφια ή ξαδέρφια.

Πρώτο να σημειωθεί ότι είναι ο επιφανέστερος προπονητής που κάθεται στον ελληνικό πάγκο.

Ενίσχυση Παναθηναϊκού 2014

Έκλεισαν – εκτός συγκλονιστικού απροόπτου – ο αριστεροπόδαρος αμυντικός μέσος Ουασίμ Μποουί στην ΠΑΕ και ο αριστερόχειρας point guard Λευτέρης Μποχωρίδης στην ΚΑΕ.

Ο πρώτος έρχεται δανεικός από τη Γιουβέντους, όπου σπάνια παίζει. Έχει γλυκό αριστερό, κυρίως σε σέντρα, μαρκάρει με συνέπεια αλλά του λείπει έκρηξη και το γκολ το έχει ακουστά. Ξέρει τι είναι, όταν κουνιέται το πλεχτό, αλλά δεν έχει καταλάβει πως το κάνουν οι άλλοι. 😆

Τεχνικά – από μπάλα – δεν υστερεί, αλλά

Η ποδοσφαιρική είδηση της χρονιάς

Η ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Βραζιλίας έκανε πρόταση στον Χοσέ Μουρίνιο να αναλάβει την Εθνική ομάδα. Εκείνος αρνήθηκε, αλλά δεν είναι εκεί το ζουμί.

Η Βραζιλία, η μητέρα του jogo bonito (ωραίο παιχνίδι), απαρνήθηκε τα παιδί της. Το αποκλήρωσε! Γιατί τι άλλο σημαίνει η επιλογή να εμπιστευτεί τα ηνία στον κατ’ εξοχή προπονητή της σκοπιμότητας; Τον παρκαδόρο βαρέων οχημάτων; 😀

Η Αντριάνα παντρεύτηκε

Μια είναι η Αντριάνα, η πρώην Καρεμπού, για λίγο πάλι Σκλεναρίκοβα και τώρα …

Παντρεύτηκε στο Μονακό (εμ που θα λάμβανε χώρα το μυστήριο στον Προφήτη Ηλία Κορφοβουνίου) ένα ψωροδισεκατομμυριούχο, Αράμ Οχανιάν το όνομα, ούτε η μάνα του δεν τον ξέρει!

Είναι φανερό, ούτε λεφτά για παπούτσια δεν έχει ο δόλιος! Ελπίζω να φτάσανε για βρακί. Δικό του, η Αντριάνα και να μη φοράει ακόμα καλύτερα.

Τρανό παράδειγμα τι μπορεί να κάνει μια γυναίκα μέσα στην απελπισία της μοναξιάς της. Να πάρει τον πρώτο τυχόντα.

Βραζιλία τέλος για Ελλάδα

Μια και το ποδοσφαιρικό ταξίδι της Εθνικής στη Βραζιλία τερματίστηκε, να πούμε κάτι που δεν πρόκειται να αποκαλύψουν τα δημοσιογράφα. Υπάρχουν αποχρώσες ενδείξεις ότι οι παίκτες γύρισαν «σκοτωμένοι» μεταξύ τους. Πρώτα απ’ όλα το ύφος του Σάντος μπαίνοντας στην αναμέτρηση με την Κόστα Ρίκα.

Έχει φτάσει με ομάδα του πρώτη φορά τόσο ψηλά και

Κατάθεση ψυχής ενός οπαδού της Κάρντιφ

Πρώην 😯 οπαδός της Κάρντιφ ανέλυσε τις σκέψεις του. Υποκλίνομαι!

«Οι τακτικοί αναγνώστες αυτού εδώ του μπλογκ γνωρίζουν ότι υπήρξα φανατικός οπαδός της Κάρντιφ για όλη μου τη ζωή. Πήγαινα σε αγώνες από όταν ήμουν 6 χρονών και τους υποστήριζα στα πάνω τους και κάποιες φορές στα ολέθρια κάτω τους. Ακόμα και όταν φλερτάραμε με τον πάτο της τέταρτης κατηγορίας το πάθος μου για την Σίτι δεν σταμάτησε ούτε για ένα δευτερόλεπτο – έτσι και αλλιώς, ήταν η ομάδα της πόλης μου και ήμουν περήφανος που την υποστήριζα και φώναζα για αυτή.

Νόμιζα ότι τίποτα δεν θα με παρέκκλινε ποτέ από το να υποστηρίζω την ομάδα μου, μέχρι

Τα δέκα καλύτερα γκολ της εβδομάδας

Το ένα καλύτερο από τ’ άλλο. Απολαύστε (υπεύθυνα 😛 ).

Μερικά ούτε πρόλαβαν να τα δουν οι τερματούρες, τα αρπάξανε όρθιοι! 😀